Urodził się 11 stycznia 1965 r. w Kluczborku. Pochodzi z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku.
Święcenia kapłańskie przyjął 15 czerwca 1991 r. z rąk ks. bpa Alfonsa Nossola.
Pracował jako wikary: w parafii Podwyższenia Krzyża w Strzelcach Opolskich (27 sierpnia 1991 r. – 14 sierpnia 1996 r.),
w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Raciborzu (14 sierpnia 1996 r. – 23 sierpnia 1999 r.),
w parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w Kędzierzynie-Koźlu (23 sierpnia 1999 r. – 16 sierpnia 2001 r.),
w parafii św. Jakuba Apostoła i św. Agnieszki w Nysie (16 sierpnia 2001 r. – 19 sierpnia 2003 r.),
w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Łączniku (19 sierpnia 2003 r. – 19 sierpnia 2005 r.).
Następnie pracował jako proboszcz w parafii św. Jana Nepomucena w Kolnowicach.

Urodził się 27 października 1953 r. w Chorzowie jako syn Władysława i Anny z d. Wiencek.
Z rodziny jego pochodzi ks. Franciszek Wiencek - brat matki. Następnie z rodziną przeniósł się do Popielowa.
Święcenia kapłańskie przyjął z rąk ks. bpa Alfonsa Nossola 23 kwietnia 1978 r., a mszę prymicyjną odprawił 2 maja w kościele pw. Matki Bożej Królowej Aniołów w Popielowie.
Pierwsze obowiązki kapłańskie objął jako wikary w parafii pw. Najświętszej Marii Panny w Raciborzu, gdzie pracował trzy lata. Od 1981 r. był wikarym w parafii pw. św. Mikołaja w Pyskowicach.
Do parafii Rozmierz przybył 21 września 1985 r. Od tego czasu odnowiono pokrycia dachowe kościołów w Rozmierzy i Rozmierce, wybudowano kaplicę pogrzebową, uporządkowano cmentarz parafialny, wykonano nową posadzkę i wymalowano kościół w Rozmierzy i w Rozmierce, odnowiono mur kościelny i cmentarny w Rozmierzy, wyremontowano plebanię.

Urodził się 26 sierpnia 1927 r. w Siedliskach (Siedel) w powiecie raciborskim (Kreis Ratibor) jako syn Thomasa i Anny z d. Wiesner.
Jako obywatel niemiecki pod koniec wojny został powołany na front.
To co zobaczył w tym czasie ? strach, ból, cierpienie i śmierć, miało duży wpływ na jego dalsze życie.
Po powrocie do domu nie mógł sie odnaleść w nowej rzeczywistości.
Musiał być poddany weryfikacji narodowej i przyjąć obywatelstwo Polskie.
Jeżeli tego by nie uczynił by musiał opuścić rodzinny dom z rodzicami i wyjechać do zachód.
Uczył sie dalej w różnych szkołach i pracował.
Jednak po niepowodzeniach w życiu osobistym zdecydował sie wstąpić do Seminarium Duchownego, które ukończył w 1960 r. mając już prawie 33 lat życia.
Święcenia kapłańskie przyjął 19 czerwca 1960 roku.
Potem przez rok był wikarym w parafii Walce. W latach 1961 ? 1965 był wikarym w Zabrzu ? Maciejów.

Urodził się 18 czerwca 1923 r. w Bielsku-Białej.
Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1952 r.
Pracę duszpasterską rozpoczął 1 sierpnia 1952 r. w parafii pw. św. Jacka w Bytomiu,
od 31 stycznia 1957 r. pracował jako katecheta w parafii pw. św. Mikołaja w Raciborzu.
Do Rozmierzy przybył 5 marca 1960 r. jako administrator parafii, ponieważ ks. Kurtz przygotowywał się do wyjazdu do Niemiec.
W 1965 r. wraz z mieszkańcami przeprowadził remont kościoła.
Chciał w ten sposób godnie przyjąć obraz Matki Boskiej Częstochowskiej podczas Peregrynacji,
która odbyła się w 1966 r. z okazji Tysiąclecia Chrztu Państwa Polskiego.
Proboszczem w Rozmierzy został 15 grudnia 1967 roku.
Przez 15 lat pracy w parafii dbał nie tylko o wygląd kościoła i jego otoczenie, ale także organizował pielgrzymki do najważniejszych miejsc kultu religijnego.

Urodził się 1 października 1903 roku w Brynicy (Brinnitz) w powiecie Opolskim(Oppeln).
Po zakończeniu gimnazjum w Gliwicach (Gleiwitz) rozpoczął studia na wydziale filozoficzno-teologiczne w Wrocławiu(Breslau).
Święcenia przyjął 27 stycznia 1929 r. w Wrocławiu(Breslau),
a mszę prymicyjną odprawił 29 stycznia 1929 r. w Brynicy (Brynnitz), gdzie rozdawał obrazki prymicyjne napisane w języku polskim i niemieckim.
Swoje pierwsze stanowisko kapłańskie objął w roku 1929 w Rampfenbergu na Łużycach.
W latach 1929 ? 1935 był wikarym w parafii pw. św. Barbary w Bytomiu, potem w latach w 1935 ? 1938 pracował w parafii pw. Wszystkich Świętych w Gliwicach (Gleiwitz).
Do parafii pw. św. Michała Archanioła przybył 4 października 1938 r.
W czasie jego posługi kapłańskiej w naszej parafii wyremontowano kościół parafialny, założono między innymi ogrzewanie i wykonano szopkę-stajenkę bożenarodzeniową.

Urodził się w 1907 r. Święcenia kapłańskie przyjął w 1932 r.
Był wikarym w Rozmierzy od 23 marca 1937 roku,
a od 28 kwietnia1937 do 4 października 1938 roku zarządzał parafią Rozmierz (Rosmierz, Angerbach).
Następnie w latach 1938 ? 1947 był proboszczem w Golczowicach,
a potem w latach 1947 ? 1953 i 1957 ? 1969 w parafii św. Krzyża w Bytomiu-Miechowicach.
W latach 1953 ? 1957 został zmuszony przez polskie władze komunistyczne do opuszczenia parafii i wyjazdu.
W tym czasie większość kapłanów z pochodzeniem niemieckim było usuwana z parafii i przenoszona na teren centralnej Polski.
W 1957 r. powrócił do posługi kapłańskiej w Bytomiu-Miechowicach,
a po kilku latach w 1969 r. zdecydował się na wyjazd do Republiki Federalnej Niemiec, gdzie pozostał do końca życia.

Opracował: Piotr Smykała

Urodził się 13 grudnia 1885 r. w Raszowach (Raschau) w powiecie Opolskim (Oppeln).
Święcenia przyjął 20 czerwca 1910 r. w Wrocławiu (Breslau). Wcześniej pracował na innych parafiach jako wikary.
Parafię Rozmierz objął 4 czerwca 1930 r. będąc wprowadzonym przez dziekana strzeleckiego Karola Lange.
Przedtem pracował w Kotulinie (Kottulin) w powiecie powiat Gliwickim(Gleiwitz).
Był księdzem surowym i bardzo wymagającym.
Odszedł z parafii 28 kwietnia 1937 r. by przejąć parafię pw. św. Katarzyny w Toszka (Tost).
Zmarł 25 października 1963 r. w wieku 77 lat. Jest pochowany na cmentarzu w Toszku.

Opracował: Piotr Smykała

Urodził się 31 grudnia 1893 r. w Rudzie Śląskiej (Ruda) jako syn Petera i Mathildy z d. Jaskolla [Jaskollska?].
Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1920 r. we Wrocławiu (Breslau).
Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował w latach 1920 ? 1924 jako wikary w Stralsund (obecnie Land Mecklenburg Vorpommern, północno-wschodnie Niemcy).
W latach 1924 ? 1928 pracował jako wikary w Pyskowicach (Peiskretscham) oraz przez rok był wikarym w parafii Wszystkich Świętych w Gliwicach (Gleiwitz).
W 1929 r. został przeniesiony jako proboszcz do Kotulina (Kottulin).
Po odejściu ks. Edwarda Sobka z parafii Rozmierz ks. Emil Kutz był administratorem tej parafii w okresie od 24 listopada 1929 r. do 4 czerwca 1930 r.
Parafię Grodzisko ks. Emil Kutz objął 27 kwietnia 1931 r. i pracował do 30 kwietnia 1933 r. jako administrator parafii.

Urodził się 11 października 1878 r. w leśniczówce Lipka koło Bytomia (Beuthen).
Święcenia przyjął 29 czerwca 1904 r.
Pracował w Dobrodzieniu (Gutentag), Katowicach (Kattowitz) i Koszęcinie (Koschentin).
W latach 1915 ? 1922 pracował w Lublińcu (Lublinitz). Do parafii w Rozmierzy (Rosmierz) przybył w dniu 1 października 1922 r.
Każdego miesiąca odbywały się spotkania proboszcza z młodzieżą w sali u Gawendy, gdzie prowadził wykłady katechizmu, omawiał też tematy polityczne i gospodarcze, organizował wieczorki taneczne i wyświetlanie przezroczy. Wprowadził, w pierwszą niedzielę miesiąca, msze święte dla niemieckojęzycznych parafian.