?Pastorałka dla woła i osła? oraz ?Kopciuszek po śląsku? ? przedstawił Teatr ?Tradycja? w Rozmierzy

W dniu 13 stycznia 2013 r. po południu w świetlicy wiejskiej w Rozmierzy członkowie amatorskiego teatru ?Tradycja?
zaprezentowali przedstawienie pt. ?Pastorałka dla woła i osła? oraz ?Kopciuszek po śląsku?.
Na przedstawienie przybyło wielu mieszkańców wsi oraz osób z okolicznych miejscowości.
Pierwsze przedstawienie było o tym jak to zwierzęta (wół i osioł), widzą święta Boże Narodzenie.
Natomiast drugie to humoreska wykonana w gwarze śląskiej.
Oba przedstawienia zostały wykonane z najwyższą perfekcją ? stroje, scenografia oraz oprawa muzyczna.
Nikt się nie nudził. Teksty aktorzy wykonali z humorem, co niejednego widza rozśmieszyły.
Przestawienia zostało wyreżyserowane i przygotowane przez opiekuna Teresę Chudala na podstawie sztuk współczesnego pisarza Pawła Pawlika.
Na koniec sołtys Rozmierzy ? Róża Willim wręczyła kosz pełen owoców Teresie Chudala i członkom zespołu za wspaniałe przygotowanie przedstawienia.
Publiczność nagrodziła gromkimi brawami młodych aktorów za trud jaki włożyli w wykonanie przedstawienia.

W przestawieniu pt. ?Pastorałka dla woła i osła? wystąpili:
Artur Glinka ? wół,
Daniel Chudala ? osioł,
Kinga Chudala ? Maria,
Noe Moczygemba ? Dzieciątko,
Jacek Kampa ? Józef,
Adrian Nieświec ? diabeł,
Aniołowie: Marianna Nocoń, Dorota Kowolik, Ola Witezy, Marta Kampa,
Marlena Chudala, Miriam Moczygemba, Samuel Moczygemba i Denis Bytomski.
Pasterze: Darek Kampa, Artur Florek, Marcel Ploch.
Królowie: Patryk Markieton, Szymon Krzemień, Mateusz Florek.

Humoreska pt. ?Kopciuszek po śląski? zagrali:
Szymon Krzemień, Patryk Markieton, Mateusz Florek i Darek Kampa.

Opracował: Piotr Smykała

HISTORIA AMATORSKIEGO ZESPOŁU TEATRALNEGO w ROZMIERZY
Historia amatorskiego teatru sięga koniec lat 40-tych XX w. Został założony przez Franciszka Klyszcza ? społecznika, działacza sportowego i teatralnego.
Franciszek Klyszcz (właś. Franz Klyszcz) urodził się 28 listopada 1927 roku w Rozmierzy (Rosmierz).
Zmarł 5 kwietnia roku 2002, w przeddzień wręczenia mu - za całokształt pracy społecznej i kulturalnej ? Statuetki Strzelca czyli Laura Ziemi Strzeleckiej.
Pochowano go w rodzinnej wiosce na cmentarzu parafialnym.
Franciszek Klyszcz pochodził z rodziny, w której z pokolenia na pokolenie pielęgnowano tradycje kulturalne.
Babcia Petronela Klyszcz, przed 1945 rokiem, zajmowała się amatorskim teatrem, a ojciec śpiewał w kościelnym chórze.
Franciszek Klyszcz był założycielem amatorskiego ruchu teatralnego w Rozmierzy, jego długoletnim kierownikiem i reżyserem. Z zawodu ślusarz maszynowy pracował od 1946 roku w Hucie ?Batory? w Chorzowie. W 1954 roku zmienił miejsce pracy na strzelecki ?Agromet?. Prawie 20 lat pełnił funkcję radnego w Gromadzkiej Radzie Narodowej, a potem w Gminnej Radzie Narodowej. W tym czasie pracował w Komisji Kultury Oświaty i Zdrowia, a od 1962 r. kiedy otwarto wiejską świetlicę w Rozmierzy został jej kierownikiem. Ponadto posiadał pięciohektarowe gospodarstwo rolne, którym prawie wyłącznie zajmowała sie jego żona.
Zespół teatralny powstał przez przypadek i nikt nie pomyślał, że osiągnie tak wielki sukces. W 1948 r., wówczas 20 letni, Franciszek Klyszcz założył w Rozmierzy Ludowy Zespół Sportowy. Od samego początku swej działalności zespół borykał się z trudnościami finansowymi. Za namową swej babci Franciszek założył zespół teatralny, który miał swymi występami zarobić na sprzęt i utrzymanie LZS-u. Po wojnie powstał uczniowski zespół teatralny, który prowadził nauczyciel Pawełek. Niestety działalność tego zespołu skończyła się wraz z odejściem nauczyciela, więc Franciszek Klyszcz zaopiekował się młodzieżą i zaprosił do współpracy ze swoim teatrem. Początek działalności teatru datuje się na rok 1949. Od tego czasu rokrocznie wystawiano dwie sztuki, pełnospektaklową i humoreskę. Próby i przygotowania do występów przypadały na miesiące jesienne i zimowe, od pażdziernika do kwietnia. Odbywały się one w prywatnych domach, a spektakle wystawiano w wynajętej sali od Noconia, w byłej karczmie. W sali nie było prawdziwej sceny, więc za każdym razem zespół budował scenę z desek przyniesionych przez członków zespołu z domu. W 1962 roku zespół teatralny mógł już występować w nowej świetlicy wiejskiej, która powstała w czynie społecznym. Najbliższymi wspópracownikami Franciszka Klyszcza byli; Józef Zimoń - krawiec, Wojciech Witezy, który zajmował się oprawą muzyczną, kostiumami oraz charakteryzacją, Stefan Witoń, Alfred Czok, Alfred Zimoń, Edeltrauta Ploch, Elżbieta Czok, Michał Czok, Jerzy Piontek, Józef Piontek, Józef Goczoł, Skrzypczyk Jadwiga oraz znany poeta pochodzący z Rozmierzy Jan Goczoł, który po siedmioletniej pracy w zespole powiedział: ?Dawała mi ona dużo zadowolenia, gdyż mogłem się wyżyć, oprócz tego zetknięcie ze sztuką teatralną pozwoliło mi być kimś innym, tym o kim marzyłem. Występowanie na scenie pozwalało mi i pomogło na swobodne obcowanie z ludźmi?.
Prace nad każdą sztuką prowadzono przez kilka miesięcy, na początku przywożono teksy i wybierano sztukę. Następnie czytano i analizowano dokładnie tekst. O podziale ról decydował reżyser, który kład szczególny nacisk na dobrą interpretację oraz opanowanie teksu. O końcowym efekcie decydowały liczne próby odbywające się dwa razy w tygodniu i trwajace czasem kilka godzin. W czasie prób członkowie zespołu wspólnie dyskutowali nad wizją przedstawienia, planowali jak ma wyglądać całość. Kiedy wszyscy znali już tekst dodawano, podczas prób, muzykę oraz piosenki, układ taneczny, oświetlenie i scenografię. Wszystkie dekoracje były wykonywane przez członków zespołu, niektóre rzeczy były wypożyczane od osób prywatnych, a kostiumy z Towarzystwa Kultury Teatralnej lub z Teatru im. Kochanowskiego w Opolu. Premiery w Rozmierzy gromadziły na świetlicy nawet 300 osób, w soboty grano sztukę dla młodzieży, a w niedzielę dla dorosłych.
Zespół był zapraszany na występy do okolicznych wiosek, brał udział w przeglądach amatorskich zespołów teatralnych, ma na swoim koncie wiele dyplomów i wyróżnień:
? Dyplom uznania za ofiarną i długoletnią działalność w zakresie upowszechniania kultury teatralnej - Strzelce Opolskie 7 kwietnia 1969 rok.
? Dyplom uznania z okazji 20-lecia istnienia i działalności - Rozmierka 7 kwietnia 1969.
? Dyplom za uczestnictwo w Powiatowym Przeglądzie Amatorskich Zespołów Teatralnych - Strzelce Opolskie 2 maj 1971.
? Dyplom za uczestnictw w Wojewódzkim Festiwalu Amatorskich Zespołów Teatralnych Opolszczyzny - Brzeg 16-17 maj 1971.
? Dyplom znania z okazji 25-lecia istnienia i działalności - Rozmierka 17 luty 1974.
? Dyplom uznania z okazji 25-lecia istnienia - Opole 17 luty 1974.
? Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia w upowszechnianiu kultury - Warszawa 26 maj 1974.
? Dyplom za udział w Powiatowym Przeglądzie Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Amatorskich dla uczczenia 30-lecia PRL -Srzelce Opolskie 24 marzec 1974.
? Dyplom uznania za uczestnictwo w Wojewódzkich Spotkaniach Teatrów Amatorskich - Brzeg 15 kwietnia 1976.

Franciszek Klyszcz był osobiście wielokrotnie wyróżniany dyplomami i odznaczeniami za pracę na rzecz klubu sportowego i teatru. Otrzymał:
? odznakę Zasłużonemu Opolszczyznie oraz Złoty Krzyż Zasługi (1973 r.),
? odznakę Zasłużony Działacz Kultury, Statuetkę Polskiego Radia i Telewizji (1974 r.),
? honorową odznakę Zasłużonemu dla Ruchu Regionalnego (1985 r.),
? odznakę za Zasługi dla LZS-u (1986 r.),
? Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski (1990 r.),
? Medal za Zasługi dla Sportu i Turystyki w Środowisku Wiejskim (1996 r.).

O teatrze pisano w prasie regionalnej i ogólnopolskiej. Jego działalność analizowana była w sprawozdaniach kulturalnych, stała się także tematem kilku prac dyplomowych. W 1999 r. amatorski zespół teatralny z Rozmierzy obchodził złoty jubileusz swej działalności. W ciągu 50 lat przewinęło się w nim ponad 125 aktorów, a przedstawienia grane były w ponad dwudziestu miejscowościach. Franciszek Klyszcz, przez kilkanaście lat, dzielił się swoimi doświadczeniami w Towarzystwie Kultury Teatralnej, gdzie był aktywnym członkiem Zarządu Wojewódzkiego w Opolu.

Zespół z Rozmierzy jest ewenementem w skali kraju. Można śmiało powiedzieć, to teatr nie amatorski, a ?Wielki?. Pierwszą sztuką zagraną już w roku 1949 była komedia Jerzego Słotwińskiego i Zbigniewa Skowrońskiego ?Na ratunek?. W następnym roku aktorzy z Rozmierzy wystawili komedię Antoniego Lechowicza ?Gospodarz to ja?. Wielokrotnie wystawiano sztuki opolskiego satyryka Stefana Chmielnickiego oraz Moliera, Fredry, Gogola, Czechowa, Perzyńskiego i innych. Aktorzy posługiwali się się śląską gwarą, co bardzo podobało się publiczności przysparzając uciechy ?starzykom? i ?starkom?oraz młodzieży.
W roku 1999 na jubileusz 50-lecia Amatorskiego Zespołu Teatralnego wystawiono dwie sztuki ?Gość oczekiwany? oraz komedię ?Bartek 15 minut żonaty?.
Od 1999 r. Amatorski Zespół Teatralnego nosi nazwę ?Tradycja?. Po śmierci Franciszka Klyszcza teatrem kieruje Teresa Chudala.
Jest to nowe pokolenie występujące w teatrze. Od tego czasu zespół został kilkakrotnie nagrodzony i wyróżniony.
?Tradycja? wystąpiła w 2008 r. w Strzeleckich Spotkaniach Amatorskich Teatrów Lalek i Teatrów Otwartych i został wyróżniony za kontynuację tradycji teatralnej.
Grupę wyróżniono także na występach w Lewinie Brzeskim i Ozimku. W 2009 r. teatr obchodził 60 lata swojej nieprzerwanej działalności.
Co roku jest Teresa Chudala z członkami zespołu przygotowuje przynajmniej jedną premierę.
Teatr w Rozmierzy ludzie tworzą z wielką pasją, o czym możemy się przekonać na ich przedstawieniach ? grają jak zawodowcy.
Od wiele dekad teatr w Rozmierzy łączy i integruje lokalną społeczność wioski.

Opracował: Piotr Smykała

Bibliografia:
Dalibóg A., 75 lat Ochotniczej Straży Pożarnej w Rozmierzy 1926-2001, Strzelce Opolskie 2001
Długosz P., Amatorski teatr w Rozmierzy-jego rola w środowisku, praca dyplomowa
Smykała P., Rozmierz ? Śląska wieś bez granic, Rozmierka 2011
Smykała P., Rozmierz 1256 ? 2006, Strzelce Opolskie 2006